Για να περνάει η ώρα....

Προειδοποίηση

Τα παρακάτω παρακαλώ να τα διαβάσετε με προσοχή.
Περιέχουν κρίσιμες πληροφορίες, τουλάχιστον για όσους από σας πιστέψουν...

Περπάταγα πριν μερικές μέρες ανύποπτη στον δρόμο, και κατά το γνωστό συνήθειο ονειροπωλούσα (μούρη). Κι εκεί που πήγαινα αμέρημνη, ξαφνικά και απροειδοποίητα ΧΤΥΠΗΣΕ Ο ΚΕΡΑΥΝΟΣ!
"JIIINGLEEE BEEEELLSSS! JIIIINGLE BEEELLSSS! JIIIINGLE AAAALL TH- WAAAAYYYYYRRRRGHHHHHHHHHHHH!!!!! LALLLAALALALGHHHHHH GHHHHHJHGHH LALALALAAAAAGHHHGHGHGHHHH!!!!"

ΚΑΙ

σαν να μην έφταναν όλα αυτά, γυρίζω απότομα προς την πηγή όλης αυτής της σουρεαλιστικής φασαρίας και βλέπω δυο ΜΕΓΑΛΑ ΑΠΕΙΛΗΤΙΚΑ ΜΑΤΙΑ να με κοιτάνε βλεφαρίζοντας κι αναβοσβήνοντας με νόημα, κόκκινα και κίτρινα, μέσα από πυκνές ελάτινες πρασινάδες!

Λίγη ώρα αργότερα με μάζευαν κάτι περαστικοί σε ημιλυπόθημη κατάσταση από τη χιονισμένη παραλιακή αναρωτόμενοι τι θα μπορούσε να μου έχει συμβεί...
Κι εκεί που με έσερναν από τα πόδια στο οδόστρωμα προσπαθώντας να με απομακρύνουν από τον πολυσύχναστο δρόμο, ο σατανικός Ελατούλης ξαφνικά γύρησε προς τη μεριά μου και την ώρα που όλοι κοιτούσαν αλλού αυτός με κοίταξε με το κόκκινο σατανικό του βλέμμα, μου είπε "GHHHHGHGHHHHHJJJJHHHHHHH!" και μου χάρισε άνα σατανικό, απόκοσμο, άνευ χειλιών, χαμόγελο!

Θα γυρήσει.
Το ξέρω πως θα έρθει να με βρει ξανά.
Είναι κοντά... το αισθάνομαι...
οι ώρες μου μπορεί να είναι μετρημένες...
Μπορεί αυτό να είναι το τελευταίο μου ποστ...
Ειδοποιείστε μόνο και τους άλλους... προειδοποιήστε τους για το κακό που θα μας βρει όλους... ίσως αυτοί προλάβουν να το βγάλουν απ την μπρίζα...

Μόλις ακούστηκε ένας θόρυβος
Το παράθυρο της κουζίνας
Κάποιος είναι στο σπίτι
Ω θεέ μου
Με βρήκε!
Όχι!
Μη!
ΑΑΑαααααααααααιθξοαγρσητ5φγκλδ΄ξγκφδνσαςηβιθοτκρξχδλψ νμεαρκηαεορκιξγγγγγιεοσχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

Το Έπος του ZANZARA

(A tribute to Terry and to my Mother Land)

Μέρος πρώτο

Και είπεν ο Zanzara «Αρκετά!»

Και πάντες οι μικροί γορίλλες συνεφώνησαν.

(Zanzaria Βιβλίο Ι, Μέρος Α, Στ. 344, Απόσπασμα)

Μια φορά κι έναν καιρό (γύρω στο 56 π.Χ.) ήταν ένας μικρός γορίλλας που τον λέγανε Zanzara. Το πλάσμα ετούτο καταγόταν (όπως συνήθιζε να περηφανεύεται) από τη μακρινή Πολυνησιακή Παντοκρατορία της Άνω Τριχωτής Μασχάλης.

Η ζωή στη χώρα αυτή ήταν πολύ δύσκολη για μικρούς αθώους γορίλλες σα τον Zanzara. Λίγα χρόνια πριν ο αδίστακτος μονάρχης της, ονόματι Τουτιφρούτιος, είχε θεσπίσει σειρά άγραφων νόμων οι οποίοι απαγόρευαν τις ομπρέλες και τις καμμένες μπανανόφλουδες στους κεντρικούς δρόμους της πρωτεύουσας.

Γνωστοί για τις επαναστατικές τους απόψεις περί πυρομανίας, οι μικροί γορίλλες βρέθηκαν όλοι σε απόγνωση. Χιλιάδες συλλήψεις στους δρόμους της πρωτεύουσας, δρακόντεια τα μέτρα των αρχών οι οποίες εξαπέλυσαν ανθρωποκυνηγητό για να πιάσουν τους αθώους μικρούς γορίλλες καθώς και μερικές ανύποπτες γριούλες που βγαίνοντας απ το σπίτι μπέρδεψαν τις καραμπίνες τους με τις απαγορευμένες ομπρέλες.

HMEΡΑ ΠΕΜΠΤΗ

ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΙ!

Τι έχετε να πείτε τώρα μικροί τζιτζιφιόγκοι;

Οι μέρες σας είναι μετρημένες αχρείοι ανίδεοι ιδεατοί ιδεάτες!

Που να πέσει το μπαρόκ στα κρεμμυδόμορφα κεφάλια σας!

ΜΠΟΦ ΡΕ!!!!

Ξέρετε και κάτι ακόμα ε;

ΕΧΟΥΝ ΕΡΘΕΙ....

Φορέστε τώρα τα ασημόχαρτα στο κεφάλι σας πριν είναι πολύ αργά!

Τρώτε γαρίδες!

ΧΩΡΙΣ ΑΥΓΟ!

Χα!

Ο αναπόδεικτος δαίμων της Τουλώνης σας εύχεται καλή ψαριά!