Δευτέρα, Νοεμβρίου 06, 2006

Ο Κροκοφαγάνας


Μασάς μασάς τα σίδερα
μικρέ κροκοφαγάνα.
Τα σάλια σου ετρέχανε
μικρούλι ποταμάκι,
απ της χρυσής μασέλας σου
τ άγιο σφραγισματάκι !

Σαν κάποτε στο βάλτο σου,
τον σιδερένιο,
εισήλθε μια μπουλντόζα,
εξηφανίσθη
μέσα εις στα κροκοφαγάνεια σαγόνια!

Τι κρίμα,
δεν κατάπιες το ελικόπτερο...
Το πολυβόλο το βαρύ
σε έκανε κομμάτια
μικρέ κρόκε, φαγάνα!

Με κροκοδείλια δάκρυα
έκλαψα το χαμό σου...
κροκοφαγάνα μου γλυκέ
το κρίμα στο λαιμό σου
(μαζί με τ’ αυτοκίνητό σου).