Η Κατάρα

Τα καγκούρια βγήκαν παγανιά. ΒΡΟΥΥΥΥΥΥΜ περνάνε με το σαραβαλάκι τους, στα 100db η μουσική. Νομίζεις ότι θα εκραγούν στο τέλος και τα κομμάτια θα σκορπίσουν στην άσφαλτο, πάνω στο πτώμα της γάτας που σαπίζει στο ίδιο χαντάκι το τελευταίο δεκαπενθήμερο. Το ψάρι άλλαξε ανήσυχα πλευρό.
“Μαμά, μαμά, τι μου έφερες;”
“Γγκκρααααααργγγκκκκχχχχ....!”
Η μαμά έγινε ζόμπι κι άρχισε να τρώει με μανία το γλυκό του κουταλιού από την κατσαρόλα.
Το παιδάκι, λέει, ήταν γιος εφοπλιστή, λονδρέζικης καταγωγής. Ο πατέρας είχε πεθάνει από καρδιακή προσβολή, καθώς απατούσε τη γυναίκα του με την ξανθιά γαλλίδα υπηρέτρια.
Το ψάρι ξύπνησε από τον ήχο της σκούπας. Κάτι λάθος πρέπει να θυμόταν από εκείνη την ταινία. Κοίταξε τριγύρω με την ελπίδα η σκούπα να μεταμορφωθεί σε ότομποτ. Αντ' αυτού αντίκρισε το Μέγκατρον να το κοιτάζει απειλητικά πάνω απ' το κρεββάτι εκτοξεύοντας κατάρες. Μία από αυτές το πέτυχε στον αριστερό ώμο, ρίχνοντάς το στο πάτωμα, κι από κει στο μπαλκόνι με τα μούσμουλα. Καθώς ο σκύλος έβαλε προσεχτικά τα δυο του πόδια στην κουπαστή για να κόψει ένα φρούτο απ' το δέντρο, το ψάρι βρήκε ευκαιρία και παρκούριασε την κουπαστή και το δέντρο, μέχρι που έσκασε με την ουρά στο πεζοδρόμιο.
Χαλάλι. Ο αθηναϊκός αέρας για μια ακόμη φορά μοσχοβολούσε μόσχο και μοσχούλα. Φτωχό ζώο, η μοσχούλα, αγαπούσε την ελληνική επαρχία, ήταν φιλότιμο και θεοσεβούμενο. Το ψάρι όμως, γνωστό για τις αναρχικές του τάσεις, έκανε πώς δε την είδε και έστριψε αμέσως στην επόμενη γωνία.
Τότε ο υποψήφιος βουλευτής του ΠΑ.ΡΑ.ΤΡΙ.ΧΑ. στη β' Αθηνών κύριος Χαρλελές έστειλε ομαδικό SMS. Όλα τα κινητά καταστράφηκαν.

Μόνο η πουλότσιχλα μας σώζει, μόνο.
Και οι Ισχυροί.