Παρασκευή, Ιανουαρίου 19, 2007

Η Κραυγή

Έφοδοοοος!!!!

-φώναξε ο μικρός πίθηκος.


Τα μουχλιασμένα κρουασάν,

αποθέτοντας την τελευταία τους πνοή

στα βάθη της τουαλέτας,

άφησαν ένα ίχνος λιωμένου βουτύρου

να σιγοβράζει στο φως του ήλιου

πάνω, ψηλά, στις πολεμίστρες.


Μπανανοφόροι εμπρός!!!

-το σύνθημα όλο και δυνάμωνε

στον μυρωδάτο, βουτυρώδη αέρα…


Τα κρουασάν λύγισαν (κι άλλο).

Η τελευταία πύλη έπεσε.

Η μάχη είχε πια χαθεί

για τα ελάχιστα εναπομείναντα απάτητα κουμπιά.


Έφοδοοοος!!!!

-ούρλιαξε για τελευταία φορά ο μικρός πίθηκος,

και η φωνή του χάθηκε μέσα στην οχλοβοή

και τις κραυγές της μάχης,

σαν πένα που πέφτει απαλά

-και βίαια συγχρόνως-

μέσα σε ηχείο κλασσικής κιθάρας…